bu maraqlar qisasını alacaqmı məndən?
Deyəcəklərmi daddın bizi, indi də cəzasını ödə.
Bilmirəm ki,
Yapışıb qalarlarmı yaxama?
Gecə yuxularımın kabusu olarlarmı?
Başımı döndürən şirin xəyallara dönüşüb
Sonra ağzımda acı bir dad buraxarlarmı?
Bilmirəm ki,
İçimin içini acıdarlarmı?
Gecə yatarkən anamın qoynuna sığınarammı?
“Mama, başımı tumarla, mən çox ağrayıram” deyərəmmi?
“Mən çox qorxuram, Allahım, məni tək buraxma” deyə
səhərlər dualara başlayarammı?
Bilmirəm ki,
“Mən çox güclüyəm” kimi dediklərim,
Mənim çoxlu “Mən, Mən, Mən”lərim
burda da işə yarayarlarmı?
“Yox, bu bizlik deyil” deyib də
üzlərini çevirib getməzlərmi?
Bilmirəm ki,
Sonu yaxşı olanların əvvəli necə başlayıb.
Bu da sonu yaxşı olanlardandırmı?
Asta-asta gedişlər, güclü partlayışlara gətirər deyə qorxuram.
Və ümumiyyətlə,
yox, mən qorxaq deyiləm, doğurdan deyiləm,
amma mən qorxuram, həm də çox qorxuram.
Bəzən eynəyimin arxasında gizlənirəm,
Burdan məni heç kim görmür.
Gözəgörünməzəm burda mən.
Görünməkdən, baxılmaqdan,
Tapılmaqdan qorxuram mən.
Dərdim unutmaq deyil ki,
unudulmağa məcbur olub da
Tapılmaqdan qorxuram mən.
Dərdim unutmaq deyil ki,
unudulmağa məcbur olub da
unudula bilməməkdən qorxuram mən.
Bilmirəm ki,
Toxunsam,
Quma çevrilib, ovularaq yerə tökülərmi o?
Və arxada yaşanmış böyük bir boşluq buraxarmı?
Həm də incidən bir boşluq...
