Obsessiv Kompulsiv Pozğunluq

Obsessiv-kompulsiv pozuntu zamanı fikirlər psixoloji diskomfort yaradır, istəmədən insan bir şeyi 10 dəfə təkrarlamaq ehtiyacı hiss edir. Məsələn, bundan əziyyət çəkən insanlarda adətən ətraf ilə təmas əsnasında mikrob qapacağına dair qorxu kimi, əl sıxmamaq ya da köhnə binalara girməmək kimi qəribə davranışlar izlənilir. 

Neyl Hilbon (Neil Hilborn) da OKP xəstəliyi ilə mübarizə aparmaq üçün vaxtaşırı müalicə alır. Təəssüf ki, bu xəstəlik həmişəlik sağalmır. İki il əvvəl Neyl öz sevgisindən bəhs edən şeir yazır. Bir poetik yarışmada şeir ifa olunandan sonra videolar internetdə yayılmağa başlayır və gözləmədiyi halda Neyl çox məşhurlaşır.

Obsessiv-kompulsiv pozuntuların yüngül simptomlarını özümdə və bir sıra insanda müşahidə etdiyim üçün, təbii ki həm də şeirdən təsirləndiyim üçün onu tərcümə edib, paylaşmaq istədim.

Mən onu ilk dəfə görəndə

Beynimdəki bütün səslər susdu.

Gözümün önündə fasiləsiz yenilənən rəsimlər, təkrarlanan işarələr yoxa çıxdılar.

Əgər siz OKP-dən əziyyət çəkirsinizsə

İnanın ki, sizin həyatınızda sakit anlar olmur.

Hətta mən yatarkən belə düşünürəm:

Görəsən qapını bağlamışam? Hə.

Görəsən əllərimi yumuşam? Hə.

Ancaq onu görəndə, 

tək düşündüyüm şey - onun saç sancağı kimi burulmuş dodaqları,

bir də yanağına düşən kirpik idi.

Onunla danışmalıydım.

Otuz saniyə ərzində

Altı dəfə onu görüşə dəvət etdim.

Düzdür, o artıq üçüncü təklifdən sonra hə demişdi,

ancaq mən yenə də davam edirdim, çünki heç birini tam yaxşı deyə bilməmişdim.

İlk görüşümüzdə yemək yeyib, onunla söhbət etməkdənsə

yeməyi rənglərinə görə ayırmağa qarışmışdı başım.

Amma bu onun xoşuna gəlmişdi.

Hər dəfə sağollaşanda onu ən az on altı dəfə öpməli olmağım onun xoşuna gəlirdi.

Həmçinin, çərşənbə günləri müxtəlif vaxtlarda onu iyirmi dörd dəfə öpməyim də.

Evə gedən yolda çoxlu çuxurlar olduğundan bəzən evə çatmağım bütün vaxtımı alırdı. 

Amma bu da onun xoşuna gəlirdi.

Biz eyni evdə yaşamağa başlayanda o mənə deyirdi ki, özünü güvəndə hiss edir. 

Heç kim bizi heç vaxt qarət edə bilməyəcək çünki, mən qapını bağlayıb-bağlamadığımı düz on səkkiz dəfə yoxlayıram.

O danışanda mən həmişə onun dodaqlarına baxardım.

Məni sevdiyini söyləyəndə dodaqlarının kənarları yuxarıya doğru burulardı.

Gecə gəldikdə o yataqda uzanıb mənim bütün ışıqları 

söndürüb-yandırmağımı izləyərdi.

Gözlərini yumardı və günlərin necə ötüb-keçəcəyini təsvir edərdi.

Lakin bir gün...

O dedi ki, mən onun çox vaxtını alıram.

Sağollaşanda onu çox öpdüyüm üçün hər dəfə işə gecikir.

Məni sevdiyini deyəndə artıq dodaqları düz xətt kimi tərpənməzdi.

Mən səkidəki çuxurların qarşısında dayananda o yoluna davam edərdi...

Və keçən həftə o anasıgildə qaldı.

Məni özünə bu qədər öyrəşdirməməli olduğunu, 

bunun çox böyük səhv olduğunu söylədi.

Axı bu necə səhv ola bilərdi? 

Bir halda ki, mən ona toxunduqdan sonra əllərimi yumazdım.

Sevgi səhv ola bilməz axı.

Və onun bunu belə rahat inkar etməsi məni öldürür, 

çünki mən inkar edə bilmirəm.

Mən yeni münasibətlər qura bilmirəm, çünki o ağlımdan heç çıxmır.

Adətən, bir əşyaya diqqətim yönələndə, sanki dərimdə gəzən mikrobları görməyə başlayıram.

Və ucu-bucağı görünməyən maşınların arasında özümü sıxışmış hiss edirəm.

Ancaq o məni sakitləşdirən yeganə gözəl şey idi. 

Görəsən indi onu kim öpür?

Mən bilirəm ki, o onu yalnız bir dəfə öpür! Və heç düşünmür ki, bəlkə bu öpüş mükəmməl olmadı.

Elə istəyirəm ki, o qayıtsın...

Artıq qapını açıq saxlayıram

İşıqları yanılı. 


Tərcümə: Kamala Imanova

Yüz ilin yenilməz qalası

Kimisi üçün toxunulmazlıq abidəsi,

Yüz ilin yenilməz qalası,

Əlçatmazlıq heykəli,

Gərçək ola bilməyəcək qədər xəyal,

Körpələr yuxuya getsin deyə 

anaların səsləndiyi mələk,

Balaca qızların idealı,

Heyvanların anası.

Kimisi üçün bir anın ovuclarında əriyən qar,

Çağırılmamış gələn qonaq,

Tutulmayacaq vədlərin qurbanı,

Həm arzulanan, həm saxlanılmayan.

Kiminsə zövqünü oxşamağı özünə xəyanət saymaq.

Ən çox da xəyanətin özünə olanından qorxmaq.

Ya tam olmaq, ya heç olmaq,

Qızıl ortaya düşə bilməmək.

Ortaları sevməmək,

Ortadan başqa bir şey ola bilməyənlərin də 

sənin üçün bir yoxa çevrilməsi.

Sən onlarda həm var idin, həm yox idin

Onlar səndə var idilər və yox oldular...