Hədiyyə sindromu

        Mənasının mənasızlıq olduğuna əminliyimin artdığı növbəti bayram gəldi yenə. Budur parfümeriya dükanları dolub ağzınacan. Əllərini ciblərinə tez-tez salıb-çıxaran kişilərin əksəriyyətinin üzündə gərginlik olsa da, onları çox düşünməyə məcbur buraxmayan ətir kimi rahat və keyfiyyətli hədiyyə növlərinin olması sevindirir. Onları da qınamaq olmur, həmən bu kişilər öz xanımlarına “içimdən bugün sənə hədiyyə bağışlamaq keçmir” desələr, sizcə neçə qadın bunu anlayışla qarşılayar ki?! Deyəsən, hədiyyə sözü görüntü olaraq dolub, içəridən boşalaraq özünün iflasını yaşayır. Qadınlara da ürəyim ağramayır deyil, ildə bir dəfə qəlbdən yuxarı olan hədiyyələrə ehtiyac duymaq nə deməkdir? Bunun da öz səbəbləri olmalıdır yəgin. Kişilər gününü xatırlayan və ya buna önəm verən neçə nəfərik ki? Çoxumuz bugünun mövcudluğundan heç xəbərdar da deyilik. Ən çox hədiyyə alan qadınlar, ən çox narazı olan qadınlar... Anlamıram, xoşbəxt etmək gücünə qadir ola bilməyən hədiyyələr nə üçün bu qədər çox gözlənilir. Bügun mütləq hədiyyə ilə gəlməlisən işarələri, maddiyat önəmli deyil deyəcəm, amma sən fikir vermə, üzünü çevirən kimi markasına baxacam, 8 martı necə qarşılayarsan, ilin 364 gününü də elə keçirərsən kimi kinayəli ötürmələr və s. Onları da başa düşmək olar, axı növbəti gün öz rəfiqələrinə hədiyyələrindən uzun-uzun hekayələr qurmalıdırlar. Görək kimin sevgisi daha böyükdür. Buna hədiyyələrə gələn şərhlər qərar verəcək.  8 martsız da heç sevgi olar?! Nə üçün fevralın 8-i yox, aprelin 8-i yox?! Sanki, hədiyyə üçün hökman mart gəlməlidir. Sən öz sevdiyin insana hədiyyəni hamı öz sevdiyinə etdiyi zaman etməlisən axı. Və aşağı-yuxarı bu hədiyyələr eyni növdə olmalıdır. Əks halda beynini işə salmaqla yanaşı, üstəlik qeyri-normal da görünərsən. Bu isə cəsarətlərini maddi dəyəri ölçülməyən cılız hədiyyələrlə üzə çıxaran və eyiblərini bu hədiyyələrin altında örtən bəylərə sərf etməyəcək. Həm hədiyyə kimi dəyərli ölçü vahidini itirmək xanımların da işini çətinləşdirəcək. Hər şeyi dünyanın etdiyi kimi etmək kompleksi. Əminəm ki, bir az fərdi olmaq bizi daha çox xoşbəxt edə bilər.