Bir boşluqdan o biri boşluğa

Özümü atıram bir boşluqdan o biri boşluğa. 
Sən həmişə ağlımda qalacaqsan kimi gəlir. 
Amma sanki səni xatirələrdə yaşatmaq daha rahatdır. Deyəsən, cüt ola bilməyəcək qədər təkəm. 
Mən də elə bilirdim ki, riskləri sevmirəm.
Demək ki, insan özü də özünü tam tanımaya bilərmiş. İnsan özünü də təəccübləndirə bilərmiş.
Ey həyat, daha nələrin baş verəcəyini bilmədiyim üçün çox maraqlısan.
Sanki, oyun oynayırıq səninlə, bir ipucu qoparmağa çalışıram.
Və artıq səndən qorxmamağı öyrənmişəm.
Göz görə-görə sonda peşmanlıqlarımla tənha qalmaq ehtimalı olan bir yola doğru gedirəm.
Bəlkə də məğlub oluram.
Amma mübarizə aparmağın üstümdəki yorğunluğunu artıq məğlubiyyətlə belə əvəz etməyə hazıram.
İnsan bəzən də dərin düşünmədən addım atmaq istəyir.
Hər şeyi həyatın gedişatına buraxmaq.
Birdən çatdırmaram həyəcanı bizi yanlış ünvanlara aparır.
Əşyalarımızı yığıb getmək istəyəndə isə qonaq deyil artıq bu evin daimi sakininə çevrildiyimizi anlayırıq.